Sebuah kajian besar baharu yang menjejaki hampir 20,000 rakyat Amerika selama lapan tahun telah menimbulkan persoalan serius mengenai keselamatan puasa berselang sela yang melampau. Penyelidikan mendapati bahawa orang yang mengehadkan pemakanan mereka kepada kurang daripada lapan jam sehari menghadapi risiko 135% lebih tinggi untuk meninggal dunia akibat penyakit jantung berbanding mereka yang makan dalam tempoh 12-14 jam.
Penemuan ini telah mencetuskan perdebatan sengit dalam komuniti kesihatan, dengan ramai yang mempersoalkan sama ada trend diet popular ini mungkin mendatangkan lebih banyak kemudaratan daripada kebaikan untuk kumpulan tertentu.
Gambaran Keseluruhan Kajian
- Peserta: 19,831 orang dewasa Amerika
- Tempoh: Tempoh susulan 8 tahun (2003-2018)
- Kaedah: Dua penarikan balik diet 24 jam bagi setiap peserta
- Penemuan Utama: 135% risiko kematian kardiovaskular yang lebih tinggi untuk tetingkap makan <8 jam berbanding 12-14 jam
Metodologi Kajian Menimbulkan Persoalan Penting
Penyelidikan ini bergantung kepada peserta yang mengingat kembali apa yang mereka makan pada hanya dua hari, dipisahkan kira-kira dua minggu. Saintis kemudiannya menggunakan ingatan diet ini untuk menganggarkan corak pemakanan jangka panjang setiap orang. Pendekatan ini telah menarik kritikan daripada perbincangan komuniti, dengan ramai yang menunjukkan batasan kaedah sedemikian untuk menentukan tabiat pemakanan sebenar selama bertahun-tahun.
Kajian ini juga gagal membezakan dengan jelas antara orang yang sudah sakit dan beralih kepada puasa berselang sela sebagai intervensi kesihatan, berbanding orang sihat yang mengamalkan amalan tersebut. Ini mewujudkan apa yang penyelidik panggil sebab terbalik - di mana pilihan diet mungkin merupakan hasil daripada masalah kesihatan sedia ada dan bukannya punca kepada masalah tersebut.
Bias Pemilihan dan Konteks yang Hilang
Kebimbangan utama yang timbul daripada analisis komuniti ialah kajian ini mungkin tidak mengawal dengan betul mengapa orang makan dalam tempoh yang sempit pada mulanya. Ramai peserta yang mengehadkan pemakanan mereka kepada bawah lapan jam mungkin berbuat demikian kerana gangguan pemakanan, keadaan perubatan sedia ada, atau masalah kesihatan lain - bukan kerana mereka mengikuti protokol puasa berselang sela yang disengajakan.
Penyelidikan mendapati risiko tertinggi dalam kalangan perokok dan orang yang menghidap diabetes atau penyakit jantung sedia ada. Walau bagaimanapun, kumpulan ini sering melangkau makan atas sebab yang tidak berkaitan dengan puasa yang disengajakan. Perokok kerap menggunakan rokok untuk menekan selera makan, manakala orang yang menghidap diabetes mungkin mengelak makan pada masa tertentu kerana masalah pengurusan gula darah.
Kumpulan Berisiko Tinggi untuk Puasa Berselang
- Perokok (kaitan paling kuat dengan risiko kardiovaskular)
- Pesakit diabetes
- Individu dengan penyakit jantung sedia ada
- Mereka yang mengalami gangguan makan (kebimbangan komuniti)
- Orang dengan keadaan perubatan yang menyebabkan terlepas makan
Gambaran Besar mengenai Kualiti Diet
Mungkin yang paling memberitahu ialah kajian mendapati tiada peningkatan ketara dalam kadar kematian keseluruhan - hanya dalam kematian penyakit jantung secara khusus. Ini telah menyebabkan ramai mempersoalkan sama ada tumpuan sepatutnya pada bila orang makan dan bukannya apa yang mereka makan.
Berdasarkan bukti setakat ini, memberi tumpuan kepada apa yang dimakan oleh orang nampaknya lebih penting daripada memberi tumpuan kepada masa mereka makan.
Perbincangan komuniti secara konsisten kembali kepada satu perkara asas: makanan yang sangat diproses dan kualiti diet yang buruk kekal sebagai pemacu utama masalah kesihatan. Perdebatan mengenai masa makan mungkin terlepas pandang hutan kerana pokok apabila ia berkaitan dengan menangani punca sebenar penyakit kardiovaskular.
Kategori Risiko Mengikut Tempoh Waktu Makan
- <8 jam: 135% risiko kematian kardiovaskular yang lebih tinggi
- 8-<10 jam: Risiko sederhana (peratusan khusus tidak diberikan)
- 10-<12 jam: Risiko lebih rendah daripada <8 jam
- 12-14 jam: Kumpulan rujukan (risiko asas)
- >14-16 jam: Tahap risiko tidak dinyatakan
- >16 jam: Tahap risiko tidak dinyatakan
Implikasi Praktikal untuk Individu Sihat
Bagi orang yang tidak mempunyai keadaan kesihatan sedia ada, penyelidikan mencadangkan bahawa pemakanan terhad masa yang sederhana - mungkin tempoh 10-12 jam berbanding sekatan 8 jam yang melampau - mungkin merupakan pendekatan yang lebih selamat. Ramai ahli komuniti menyatakan bahawa secara semula jadi makan dalam tempoh 14-16 jam (seperti makan malam pada 6 petang dan sarapan pada 10 pagi) terasa normal dan mampan tanpa memaksa sekatan buatan.
Pengarang kajian menekankan bahawa penemuan mereka tidak membuktikan sebab dan akibat. Lebih banyak penyelidikan diperlukan untuk memahami sama ada peningkatan risiko datang daripada corak pemakanan itu sendiri atau daripada faktor lain yang menyebabkan orang mengamalkan jadual yang begitu ketat. Sehingga itu, pendekatan paling selamat mungkin memberi tumpuan kepada kualiti makanan dan bukannya peraturan masa yang ketat.
Rujukan: Intermittent fasting: benefits or risks? Study raises questions about heart health