Di sebuah kolam kecil di Madison, Wisconsin, satu keluarga luar biasa telah menarik perhatian peminat burung dan jurugambar. Sepasang burung sandhill crane sedang membesarkan seekor anak angsa Canada sebagai anak mereka sendiri, mewujudkan senario pengangkatan antara spesies yang menjadi sensasi tempatan. Fenomena jarang ini mewakili hanya kes ketiga yang disahkan bagi pengangkatan sedemikian, dengan kes sebelumnya didokumenkan di Michigan pada 2019 dan di Madison tahun lepas.
Kisah ini telah mencetuskan perbincangan meluas dalam kalangan pemerhati alam semula jadi, dengan ramai yang menyatakan kedua-dua kekaguman dan kebimbangan untuk masa depan anak angsa tersebut. Semasa jurugambar mendokumenkan aktiviti harian keluarga ini, komuniti dalam talian telah aktif berkongsi pemerhatian dan membuat spekulasi tentang bagaimana pengaturan keibubapaan luar biasa ini akan berlangsung.
 |
|---|
| Sandhill Crane membimbing anak angsa Canada Goose yang diangkat mereka, mempamerkan dinamik keluarga merentas spesies yang unik |
Reaksi Komuniti terhadap Keluarga Tidak Biasa
Pengangkatan antara spesies ini telah menjana perbincangan dalam talian yang signifikan, dengan pengulas berkongsi pengalaman mereka sendiri dengan burung sandhill crane dan angsa Canada. Seorang pemerhati menyatakan saiz mengagumkan burung sandhill crane, dengan mengulas tentang penampilan tetap mereka di halaman belakang rumah keluarga. Perbincangan itu juga mendedahkan beberapa sambungan budaya yang lucu, termasuk rujukan kepada permainan video popular Untitled Goose Game dan juga pelakon Ryan Gosling.
Mereka adalah burung yang mengejutkan besar dan sangat bagus untuk dilihat setiap tahun
Perbualan mengenai tingkah laku burung-burung ini amat meriah, dengan beberapa pengulas menyatakan pendapat kuat mengenai reputasi buruk angsa Canada yang agresif. Walau bagaimanapun, yang lain mempertahankan burung-burung ini, mencadangkan bahawa tanggapan agresif selalunya berpunca daripada kegagalan manusia menghormati ruang peribadi haiwan. Debat ini menyerlahkan bagaimana interaksi hidupan liar bandar boleh membentuk persepsi awam terhadap spesies berbeza.
Cabaran Keibubapaan Antara Spesies
Pengangkatan ini menghadapkan beberapa cabaran praktikal yang membimbangkan ahli komuniti. Burung sandhill crane dan angsa Canada mempunyai diet, corak migrasi, dan tingkah laku yang berbeza secara asas. Walaupun ibu bapa crane telah diperhatikan memberi makan anak angsa itu cacing dan serangga—makanan luar biasa bagi angsa yang biasanya makan rumput—keserasian jangka panjang masih tidak pasti.
Masa migrasi menimbulkan halangan signifikan yang lain. Angsa biasanya mula berhijrah pada September, manakala burung crane Wisconsin biasanya berlepas pada Oktober atau November. Tambahan pula, burung crane terbang pada ketinggian yang lebih tinggi—sekitar 5,000 kaki berbanding 1,000-3,000 kaki bagi angsa. Perbezaan ini boleh mewujudkan cabaran serius apabila keluarga ini cuba berhijrah bersama.
Kemandirian anak angsa itu jauh daripada terjamin, memandangkan kedua-dua pengangkatan crane-angsa yang didokumenkan sebelum ini tidak berakhir dengan jayanya. Satu anak angsa mati akibat sebab tidak diketahui di Michigan, manakala anak angsa Madison tahun lepas dibunuh oleh anjing. Walaupun statistik yang menyedihkan ini, pemerhati tempatan tetap berharap bahawa kisah tahun ini mungkin mempunyai pengakhiran yang lebih gembira.
Perbezaan Migrasi Antara Spesies
- Masa: Angsa (September) berbanding Burung Jenjang (Oktober-November)
- Altitud: Angsa (1,000-3,000 kaki) berbanding Burung Jenjang (~5,000 kaki)
- Jarak: Angsa (sering kekal di Midwest) berbanding Burung Jenjang (tenggara U.S.)
Kejayaan Pemuliharaan di Sebalik Fenomena
Kemungkinan interaksi antara spesies yang jarang ini berpunca daripada kejayaan pemuliharaan yang luar biasa. Populasi timur burung sandhill crane telah pulih daripada kurang daripada 20,000 ekor burung pada 1979 kepada kira-kira 110,000 pada 2023. Begitu juga, populasi angsa Canada telah berkembang daripada 1.26 juta pada 1970 kepada kira-kira tujuh juta hari ini.
Pemulihan populasi ini, digabungkan dengan kebolehan penyesuaian kedua-dua spesies kepada persekitaran bandar, telah mewujudkan lebih banyak peluang untuk interaksi luar biasa. Seperti yang dinyatakan oleh seorang pengulas, Lima puluh tahun lalu, tiada kedua-dua spesies berada di sini. Pemuliharaan telah membawa kedua-dua spesies ini kembali. Pertindihan habitat yang meningkat, terutamanya di tanah bencah suburban di mana halaman yang dipangkas bertemu dengan tumbuh-tumbuhan semula jadi, menyediakan suasana sempurna untuk pengangkatan jarang ini berlaku.
Kisah ini terus berlangsung setiap hari di kolam Madison, di mana jurugambar dan peminat burung berkumpul untuk menyaksikan ketidakpastian alam semula jadi. Seperti yang dinyatakan oleh seorang pemerhati tetap, pengalaman ini berfungsi sebagai peringatan tentang keseronokan hanya berada dalam alam semula jadi dan terkejut dengan apa yang alam semula jadi boleh lakukan. Walaupun masa depan anak angsa itu masih tidak pasti, kemandirian semasanya di bawah keibubapaan crane menunjukkan fleksibiliti alam semula jadi yang luar biasa dan hasil tidak dijangka daripada usaha pemuliharaan yang berjaya.